Skąd pochodzą?

Naturalna woda mineralna musi pochodzić z podziemnego źródła izolowanego geologicznie od zanieczyszczeń zewnętrznych, mieć potwierdzony stały skład chemiczny korzystny dla zdrowia. Wody mineralne magnezowo-wapniowo charakteryzują się wysoką zawartością jonów magnezowych i wapniowych pod postacią wodorowęglanów i wykazują działanie neutralizujące sok żołądkowy, a powstający w wyniku reakcji chlorek wapniowy działa przeciwzapalnie. Tak alkalizacja treści pokarmowej jak i pobudzenie czynności wydzielniczej żołądka przez dwutlenek węgla przyspieszają opróżnianie żołądka. Działa to korzystnie w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, nadkwaśnym nieżycie żołądka i stanach zapalnych jelit. Wody te wpływają też regulująco na kwasowość krwi, a przez to pośrednio obniżają poziom cukru we krwi. Wspomagają więc leczenie cukrzycy i stanów zapalnych trzustki.

Naturalna woda źródlana musi być pozyskiwana ze źródła podziemnego, którego zasoby są udokumentowane, pierwotnie czysta. Jej skład chemiczny i właściwości mogą ulegać niewielkim wahaniom w zależności od sytuacji geologicznej podłoża.

Woda stołowa jest otrzymywana przez zmieszanie wody źródlanej lub wody podziemnej (służącej do zaopatrywania ludności) z naturalną wodą mineralną, solami naturalnymi lub innymi składnikami mineralnymi.

Mineralna woda mieszana powstaje ze zmieszania w określonych proporcjach naturalnych wód mineralnych różniących się składem.
Przy rozlewaniu naturalnych wód mineralnych obowiązują rygorystyczne normy sterylności, dlatego ich trwałość jest najdłuższa (można je przechowywać bez otwierania przez rok). Pozostałe nie dłużej niż pół roku (najlepiej jednak spożywać je w ciągu 3 miesięcy).